Ποιος θα μείνει στο σπίτι του Big Führer?

Τι θα υπερισχύσει μέσα μου τελικά;
Δεν μπορώ να ζήσω με μηδενικό σκοπό,
αλλά δεν αποκλείεται να σκοπεύσω κάποτε στο μηδέν.
Οι βαθιά ριζωμένες απόψεις μου για "μεγιστοποίηση της παγκόσμιας ευτυχίας", (ορισμένης συχνά υπό τα δικά μου κριτήρια) κλονίζονται εδώ και χρόνια, και μόνο η (ελαφρώς wishful thinking) Επικοινωνιακή Λογική του Χάμπερμας θα μπορούσε να καλύψει το κενό.

ΥΓ: Συγγνώμη Νίτσε, αλλά μου φαίνεται ότι η θυσία της ανθρωπότητας για την πιθανή δημιουργία "υπερ-ανθρώπων" που δεν υπήρξαν ποτέ και δεν ξέρουμε αν θα υπάρξουν, ήταν απλά η Θρησκεία σου. Θυσιάστηκες όπως αυτοί που καταδίκαζες, για να σώσεις την ανθρωπότητα, αλτρουϊστικά (τι ειρωνία!).